top of page

Nieuwsbrief 3

Allereest een update over mijn hondje Tobias. Miraculeus knapt hij weer op. Hij begint weer meer te eten en sterkt aan. Hij moppert zelfs weer zo nu en dan. De dierenarts en ik zijn blij verrast. Ik ben diep geraakt door alle steun en liefde die we mogen ontvangen. Dank jullie wel. 
 
Tobias is niet de enige die bijtrekt. Doordat ik mijn hoofd niet heb laten hangen en het besluit nam, beter kostendekkend werken en mijn hartsverlangen leven, dan cancelen, kreeg ik de retraite Vrouwen OverLeven 1.0 toch vol. Ik blijf in mijzelf én mijn missie geloven. Ik vertrouw erop dat ook mijn andere groepen vol zullen raken, ook zonder flinke korting, want mijn volledige prijzen zijn al niet (te) hoog. 
 
Nadat ik bovenstaand stuk heb geschreven, heb ik toch 2 retraites moeten cancelen. Dit doet iets met mij. Ik ben eens flink bij mezelf te rade gegaan, lees naar binnen gegaan. Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik nogal megalomaan kan zijn. Dit betekent dat ik vlagen van grootheidswaanzin heb. Ik vind echter megalomaan zo'n mooi woord dat ik het wil gebruiken. Wat bedoel ik hiermee? Nou, ga zitten..... daar komt 'ie. 
 
Ik heb El Arte de la Vida uit de grond gestampt, ik heb zo'n 8 jaar als volwaardig teamlid naast Mahatma van Spirit Coaching gestaan en ik heb ook mijn sporen in het bedrijfsleven verdiend. Dus, toen ik anderhalf jaar geleden Centrum Human Nature begon, ging ik er vanuit dat dit meteen een daverend succes zou worden en ik mijn financiën meteen goed geregeld zou hebben. Zonder startkapitaal en net na de eerste lockdown middenin een pandemie. 
 
Dat is nogal megalomaan, of aardiger gezegd naïef. Elke zelfstandig ondernemer weet dat een nieuwe organisatie opbouwen energie, tijd en zelfs geld kost voordat het iets op gaat leveren. Mijn vorige ondernemingen heb ik nooit alleen gestart en deze keer wel. Ik heb mijn hart gevolgd. Ik ben als een kip zonder kop volledig in het diepe gesprongen, zelfs zonder goed plan. Ik heb in het volste vertrouwen mijn hart gevolgd. Zelfs in volledige overgave. Mooi, maar niet per se erg handig. 
 
Ik moet er nu, via afkeuring van mezelf naar verwondering en zelfacceptatie, ook best om lachen. Door volledige verantwoordelijkheid te nemen, vallen, opstaan, ademen, eerlijk zijn naar mezelf, voelen, boosheid, teleurstelling, slachtofferschap, kiezen, schelden, huilen, verbinden, vertrouwen en overgave; herrijs ik weer als een Feniks uit de as. Best een boeiend proces. Ik besef nu dat sales en marketing onontbeerlijk zijn. Dat dit een vak is en dat ik er geen kaas van heb gegeten. 
 
Ik durf ook eerlijk toe te geven dat ik er een pesthekel aan heb. Ik wil het ook eigenlijk niet; het is voor mij namelijk ook een wereld van onechtheid en manipulatie. Ik ben mij volledig bewust dat dit veel over mij zegt. Ik vertrouw erop dat ik mensen op mijn pad krijg die verstand hebben van marketing, maar ook vanuit hun hart werken en affiniteit hebben met bewustwording en persoonlijke ontwikkeling. Dit vertrouwen heeft inmiddels al een paar mensen op mijn pad gebracht. 
 
Waarom heb ik het nodig, dacht ik. Ik weet dat ik goed ben in mijn vak als coach. Ik heb maar 12 tot maximaal 20 deelnemers per retraite nodig. Mijn werk, expertise en begeleiding zijn zo hard nodig; dan zou je toch overvolle groepen verwachten. En dat was ook hetgeen ik verwachtte. Jammer joh, zo werkt het dus niet. Van voren af aan beginnen. Toch maar aan de slag met marketing en met de belofte aan mezelf om hierin wel dicht bij mijzelf te blijven. Ik houd jullie op de hoogte. 
 
De laatste update qua gezondheid is als volgt. Ik weet nu dat mijn lijf steeds wordt geplaagd door flinke ontstekingen die mij extreem ziek maken en bij tijd en wijle uitputten. Gek genoeg voel ik inmiddels dat dit mij ook iets brengt of liever gezegd bracht, namelijk secundaire ziektewinst. Ik was een niet gewenst kind en dat werd mij vanaf mijn prilste jeugd veelvuldig medegedeeld. Het was een feit waarmee ik opgroeide. Mijn moeder was een jongensmoeder en kon niets met een dochter. 
 
Inmiddels weet ik dat dit bij haar voortkwam uit onmacht en hoe triest dit voor haar was. Toch geloof ik ook dat zij de juiste moeder voor mij was om mijn lessen in dit leven te leren. Zij heeft bijgedragen aan de vrouw die ik nu ben. Ik ben ook van mening dat als zij het anders had kunnen doen, zij dit had gedaan. Ik ben met haar in het reine en voel volledige liefde voor haar.  


Erg liefdevol was zij echter niet. Alleen wanneer ik ziek was, was ze lief en zorgzaam. Ziekzijn leverde mij dus liefde, aandacht en verzorging op. Secundaire ziektewinst noemen we dat. Nu hoefde ik nooit te faken, want ik werd geboren met een klompvoet. Ik ben vanaf mijn geboorte tot mijn vijftiende 12 maal aan mijn benen geopereerd (zware operaties met langdurig herstel) en ik heb meer dan zestig keer in het gips gezeten. 
 
Daarnaast had ik last van het prikkelbaar darmsyndroom, migraine en een auto-immuunziekte. Dus ik was vaak genoeg ziek. Ik ben er nog niet zo lang achter of liever gezegd ik durf het nog niet zo lang eerlijk toe te geven, dat ik als copingstrategie meerdere aandoeningen heb. Ik durf te zeggen dat ik mijzelf ziek maak. Uiteraard niet bewust. Het werkt ook niet meer en dat maakt dat het tegen mij gaat werken en dat het daardoor bewust wordt. Ik kan het nu anders gaan doen, anders kiezen. Hoe dan? Nog geen idee, maar de eerste stap is gezet. 
 
Regelmatig kreeg ik te horen dat mijn teksten te lang zijn. Ik let er op, maar dan nog zijn mijn nieuwsbrieven veel tekst. Ik ben iemand die steeds dicht bij zichzelf blijft, hierdoor blijf ik trouw aan mezelf. Gek genoeg, krijg ik op mijn nieuwsbrieven prachtige reacties. Ik kan maar één iemand zijn en dat is mezelf. Ik ben eerlijk tot op het bot en dat kan twee kanten op gaan. Mensen herkennen zich in mijn verhalen en voelen daardoor een verbinding met mij. Het inspireert hen die ook van mening zijn dat in kwetsbaar durven en mogen zijn je ware kracht licht. 
 
De andere kant is dat mensen denken; nou zeg moet dat allemaal aan de grote klok worden gehangen? Moet het zo uitgebreid? Zij is zelf coach/therapeut en kijk waar zij doorheen gaat. Wat een drama Queen. Iedereen mag er over denken wat ie wil en er bij voelen wat ie wil. Dat is helemaal okay. Wat ik wil laten zien, is dat we allemaal mensen zijn (in essentie veel meer, maar dat is weer een heel ander onderwerp). Dat ook coaches en therapeuten net als iedereen door processen gaan en blijven gaan. Juist omdat ik ze aanga, mij er niet mee identificeer en steeds weer als een Feniks uit de as herrijs, ervaar ik mijzelf als moedig, dapper en krachtig en ook dat mag gedeeld worden. Mijn missie is om anderen via bewustwording te steunen op het pad van persoonlijke ontwikkeling. Je bent van harte welkom bij Centrum Human Nature. 


Programma van Centrum Human Nature komende maand 


Lichtcirkels 

De data zijn donderdagavond 10 en 24 maart 2022 van 19.00 uur tot 21.00 uur.  

https://www.centrumhumannature.nl/lichtcirkel 


Delen is helen  

De data zijn donderdag 17 maart en donderdag 31 maart 2022 van 10.00 uur tot 17.00 uur. 

https://www.centrumhumannature.nl/delen-is-helen  


1 op 1 sessies  

https://www.centrumhumannature.nl/sessies 

Vrouwen OverLeven 2.0 idem 

https://www.centrumhumannature.nl/vol2 

Nieuwsbrief 3: Over mij
bottom of page